feestje

Ik zit nu al een week of 6 in Paramaribo. Af en toe maak ik dus super leuke tripjes in de jungle maar over het al gemeen ben ik toch echt in de stad.

Nu kreeg ik laatst de winkel kriebels. Aangezien ik in de winkelstraat woon moet je natuurlijk wel weten wat er in de winkels hangt. Ik zal je zeggen de Primarkt heeft beteren kwaliteit kleding dan de gemiddelde winkel hier. Als je dan eenmaal een leuk stuk hebt gevonden heeft alles maar een maat. Waar ik mezelf niet in gepropt krijg. Als je dan na veel zweet en moeite jezelf eindelijk in dat jurkje hebt gekregen en je dan denk nou hier ga ik de avond mee maken moet je weer op letten dat er geen gaten in zitten. Dus al met al mijn portemonnee wordt er niet dunner op. Je hebt ook wat duurdere winkels daar heb ik voor de broeken xxl nodig en voor de shirtjes xxs. Als of ik een hele dikke kont heb en geen borsten. Over bosten gesproken. Ging ik kijken voor een bhtje extra er bij omdat ik die toch net te weinig mee heb genomen. Je mag ze hier niet passen. Dat is al probleem een. Probleem 2. De maten zijn hier anders. Probleem 3 ze stoppen er allemaal matrassen in om alles eens lekker op te pompen. Snap ik dat het lijkt als of die vrouwen dikke boebies hebben. En in mijn maat tietjes is natuurlijk niks te vinden of ik moet voor die stootkussens gaan. dus dan maar dikke vette peg. Ondanks dat het me niet lukt om te slagen blijf ik toch die stomen winkeltjes in en uit lopen. Agja houd me bezig.

Het is de afgelopen weken feest geweest. 25febr de dag van de onafhankelijkheid. Heel de bevolking trok uit naar de waterkant om daar hun onafhankelijkheid te vieren. Mensen waren gekleed in het paars dit zijn de kleuren van de regering van nu. Wij waren de enige blanken op het heel plein en stonden na een zwaar ingewikkelde toespraak te luisteren van de huidige president. In Mei zijn er namelijk week verkiezingen . Na 3 uur lullen was die man klaar en brak het feest los. Blijkbaar trad damaroe (je weet wel van tuintje in je hart) op. En mitchel die ooit mee heeft gedaan aan the voice.

De vrijdag er na was de poolparty. Rond 20uur gingen we naar de generaal. Hier was een soort huisfeest aan de gang. Op straat was een drumband. Een en al muziek en drank. Je zag wel dat het zn stagiaire feestje was. Er werd Nederlandse muziek gedraaid en er liepen alleen maar blanken rond. Rond 21u gingen we op de partybus. De bus werd volgepropt en met harde muziek gingen we Paramaribo door. Eind bestemming domineestaat waar we bij een hotel uit stapte om naar het dak te gaan om dan eindelijk het water in te kunnen. Overal vloog water er liepen half naakte mensen rond. Je voelde dat de alcohol goed bij de mensen binnen was gekomen. Wat ik bijzonder vind van de Nederlandse jongens hier is dat ze de Surinamer mannen na doen. ze dansen. Oke je hebt natuurlijk mannen die kunnen dansen maar de meesten kerels die hier zitten zwaaien normaal gesproken met een hand in de lucht en houden kun biertje stevig in hun anderen hand. Maar op een of anderen manier hebben ze nu de behoefte om hun geslachtsdeel heel erg tegen het lijf van de vrouw aan te drukken met de gedachten dat deze paringsdans aan slaat. Nou ik kan je zeggen ik ren er gillend van weg. Het is zo jammer zie je een kerel met een goddelijk lijf komt hij op je afgestormd en duwt je zowat het zwembad in met zijn paringsdans. En dan nog pissig worden als ik hem netjes de anderen kant op begeleid. Waar ik het lef vandaan haal om niet op zijn paringsdans in te gaan. maar gelukkig voor hen er zijn nog zn 300 anderen meisjes die heel gewillig een dansje met hem willen maken.

De dag er na was mijn stem op het feest gebleven dus kwam er alleen een piepje uit. In ben toen met Irene naar nieuw Amsterdam geweest. Hier zijn we naar een musea gegaan en hebben veel geleerd over de slavernij. Erg indrukwekkend. Het is zn groot stuk van onze geschiedenis maar eigenlijk weten wij er niet zo veel van. En kan ik wel een beetje begrijpen waar de pieten discussie vandaan komt.

In de avond hadden Nina en ik een chille avondje voor de boeg tot dat we een erg bijzonder skype gesprekje kregen met het thuis font. Gelukkig konden we er om lachen en hebben nog een halve avond nog over ons buik gewreven omdat dat echt een heerlijk gevoel is. ;)

Zondags zijn we naar Parabello gegaan hier heb ik een zipline gedaan met aan het einden een vrije val van 10 meter. Super leuk en actief weekeind.

27 febr is er ingebroken op de freddurbie. Hier was net mijn camera aan het logeren. De boefjes hadden bedacht om mijn mooie camera met mijn prachtige kiekjes mee te nemen. Omdat het niet mij huis was heeft Nina en haar huis genoten aangifte gedaan wat achteraf niet handig was ivm verzekering. Dus moesten ik en Nina terug naar het bureau. Het was een keel grijs/blauw gebouw. Vies en hol. Als je naar boven keek zag je de deuren van de cellen. Beetje criepie. Wij melde ons aan de balie. Naar dat ze een soort van leger pasje deden om in druk te maken of zo. Ze vonden ons nogal irritant omdat we al wel aangifte hadden gedaan maar niet mijn naam hadden vermeld. Ter wel Nina dit toen wel had gedaan. Mijn naam moest op het formulier ivm verzekering. Na wat zuchten en kreunen kregen wegen we onze aangifte terug. Maar wat bleek ze hadden de gegevens van iemand anders er af gehaald. Dus wij weer terug. Ze begrepen ons maar half. Nina het kantoortje in van die man. Klopte het nog niet. Uiteindelijk zei de agent typ het zelf maar. Dus Nina achter het bureau van die man om haar eigen aangifte uit te typen op windos23.