Gili trawangan en are

Na een zweterige boot tocht van ongeveer 2uur kwamen we aan op gili trawangan. Het party eiland van Indonesië. Bosje toeriste kwamen samen op het eiland. We zochten vervoer voor naar het hotel. Het eiland is niet groot en je hebt het ongeveer binnen een uur rond gefietst. Wel met wat hindernissen. Er rijden hier alleen maar paard met wagens of fietsers. We zijn in een gekleurde wagen gegaan en werden naar de andere kant van het eiland gebracht. De ingang van ons hotel leek op die van de Efteling. Naar dat we hadden ingecheckt hebben we besloten een andere kamer te nemen. De kamer die we hadden was oud en zag er slecht uit en was niet aan het zwembad. Dit hadden we namelijk geboekt. Na een frisse duik konden we onze spullen halen en naar een andere kamer. Deze zag er stukken beter uit! Omdat we zo lang moesten wachten miste we wel de zonsondergang. Beetje jammer.
We besloten wat te gaan eten en langs het strand te lopen. Er was een tentje heel gezellig met allemaal lampjes en versiering wij wilde er wat gaan drinken maar wat bleek een prachtig huwelijk was er aan de gang. Een stuk veder waren er ook plekken waar je ten huwelijk gevraagd kon worden. Het was echt heel commerciële maar op dat moment zag ik het helemaal voor me. Zoals sommige wel weten wil ik echt niet trouwen allemaal gedoe om z'n stom papiertje maar op dat moment dacht ik echt JA Ik WIL! Na ons helemaal lekker te hebben gemaakt met prachtige fantasie over het huwelijk zijn we terug gegaan naar ons hotel. De volgende dag zijn we het eiland rond gefietst en hebben we alle winkeltjes gehad. Tegen zont ondergang stond er weer een tafel met een hart er om heen klaar op het strand. Maar tot onze grote verbazing was er geen aanzoek maar er werd met een drone een soort van huwelijk film op genomen door een indosnesieskoppel. Wij waren helemaal verbaast weg romantiek en fantasieën haha. In de avond besloten we om naar het centrum te fietsen dit was 15min er waren soms wat onbewoonde plekjes maar over het algemeen was alles goed verlicht. Die dag had ik wat last van me buik dus ik scheet zowat letterlijk in me broek van angst. Gelukkig was Evine niet bang en had ze haar selfie licht aan waar door het halve eiland verlicht was dus ik hoefde niet bang te zijn. We gingen ergens eten en ik bestelde een tuna steak. Ik dacht dat dat dit een gewonen steak was dus ik klaagde al weer dat het zo droog en taai was. Toen we de rekening kregen begin Evine super hard te lachen. Je hebt tonijn gehad! Iets wat ik dus echt niet lust. Maar nu had ik het op en was het best oke weet wat geleerd! We gingen nog ergens wat drinken en fietsten daarna terug. Op onze kamer was een verassing er zat een gekko. Ik vond hem niet eng maar Evine wilde hem persee weg hebben. Dus ik naar de receptie. Er kwam een kereltje en die haalde hem weg met een spree. Hij zou dan 20min slapen en dan daarna weer leven. Wij vonden dit oke. Maar helaas. De gekko viel in de arco waar door hij denk ik nooit meer wakker is geworden aangezien we die daarna op vriesstand hadden gezet omdat we het toch zielig vonden. Evine heeft 20min in spanning gewacht. Toen ik haar er even op wees dat alles hier 20min duurt moesten we heel hard lachen. Als je hier de weg vraagt en vraagt hoelang is het nog zeggen ze 20min als je vraagje hoe lang is jet varen dan is het 20min hoelang moet je ergens op wachten dan is het 20min. Dus voor hier ook weer 20min. Maar naar 20min geen teken van leven. Met een half oog hebben we geslapen!

We hadden om 10u de boot naar gili are. met de de naam hot tunar. Die tonijn bleef me achter volgen. We verbleven bij scallywags een prachtig hotel met vriendelijk personeel. Dat zoals bijna alle mensen hier mijn naam niet kunnen uit spreken. Als ze mijn naam uit spelen lijkt het net of ze spontaan moeten over geven. Brach dus besloot er eentje om mij maar bij me achternaam te noemen. Scheelt dat ik daar ook prima naar luister.

Ik voelde me die ga niet heel chill last van me buik en het besef dat ik over 4dagen weer alleen zou zijn. Het is nu zo gezellig met Evine. We weten wat we aan elkaar hebben. Toch heerlijk om met een diva op pad te zijn. Evine werkt bij mac en een blote billen gezicht is uit ten bozen in haar 'wereld'. We weten dat we elkaar in het gewonen leven voor bij hadden gelopen. Dus het is heel grappig dat het zo klikt. Zij leert mij wat bij over uiterlijk en ik haar over het leven zonder make up. Gister was de doorbraak dat ze na 14 dagen helemaal make up loos over straat is gegaan. Ik was extra trots. We hebben wat gechild en gesproken over hoe nu veder straks als het maandag is. Op een gegeven moment sprak een Nederlander ons aan Allard een gezellige kerel uit Beverwijk. Hij had ook alleen rond getrokken 4.5 week en vertelde dat het een hele ervaring is geweest. Hij heeft me wat moet in gesproken. We hebben met hem gegeten en gedronken erg gezellig gelachen. We hebben nog een heel slecht huwelijks aanzoek gezien. Ofja het slechte er van was dat ze na het aanzoek aan anderen mensen vroegen of ze foto's wilde maken dat ze het nog eens over deden! En weg was weer het romantisch idee van een aanzoek!
De volgende dag gingen Evine en ik snorkelen. We hebben prachtige vissen gezien en er ging een gids mee. Helaas vertelde hij eigelijk helemaal niks en zwom maar wat rond. Helaas geen nimo gevonden dan maar weer aan het strand. Helaas vertrok de lucht en kwam het met bakken uit de hemel. Na 3 uur regen besloten we om een massage te nemen omdat het weer toch niet beter werd. Allard moest een heel klein broekje aan want zijn zwembroek was niet goed gekeurd. Het was echt hilarisch helaas zijn er geen foto's van. Of misschien maar goed haha
In de avond samen gegeten en er was een slecht strand feestje bezig waar we even bij aan sloten. Er kwam echt een hele wazige gast op ons af die je naam vroeg en daarna leek het als of hij een vloek over je afsprak heel bizar. Na dat de 5 mensen die rond het kampvuur danste ook waren gestopt met dansen zijn we terug gegaan. Op de weg terug naar het hotel kwamen we mega veel padden tegen. Evine was daar zo bang voor dat de weg zo een half uur langer duurde dan normaal. En ze de heft van het eiland wakker had gemaakt.

Na 2 dagen luieren en wat rond gefietst op het eiland was de laste avond aangebroken voor Evine. Onder tussen had die al zo veel
Sjans met de bar mannen van ons hotel dat die om ons heen draaide waar we ook gingen. Na 20 liefdes verklaringen kregen we ze ver dat ze helemaal los gingen om Justine biber. Wat een grap was dat haha. Toen we terug wilde fietsen want te voet gingen we toch echt niet meer doen met al die padden bleef de jurk van Evine in de fiets hangen. Maar haar prins kwam er al weer aan om der te redden.

De volgende dag moest er dan echt afscheid genomen worden. Ik had de avond er voor op tinder een beleg op gedaan wie de rinjani ging beklimmen met een vriend. Ik wilde wel mee want deze beer van 3726m hoog stond ook op me lijstje. Ik besloot af te spreken en met behulp van de bar mannen kreeg ik geregeld dat ik door een organisatie werd opgehaald bij de haven van lombok. Een dikke knuffel en daar ging ze wat een tof vrouwke was het toch. 2 verschillende werelden maar toch zo het zelfde. Ik ging later met een boot vol lokalen mensen en kippen richting lombok. Hier zou ik opgehaald worden. Maar geen auto te bekken. Na 20 rondjes en 100x nee gezegd te hebben tegen anderen taxi's kwam mijn busje aan rijden. Ze vrachten we naar de accommodatie die aan een prachtig uitzicht van de berg lag. Mijn Vlaamse vrienden waren er nog niet. Ik kreeg tijdens het eten een privé concert van een kerel die zo foneties zong dat ik de tekst niet eens meer kenden. Ik was onder tussen de kerel na 2u zat en ook wel moe dus besloot niet te wachten maar naar bed te gaan want het zou morgen een zwaren dag