Java

Na een avondje chille en filmpjes kijken maakte ik me klaar om rond 7u het vliegtuig te pakken naar Jakarta. Alles liep op rolletjes en na een hele drogen muffin moest ik toch echt wel naar de plee. De nasis en bamies smaken mij goed dus mijn buik heeft het grooste plezier hier. En wat denk je dan als je lekker op de plee zit en er geen plee papier KAKzooi. Gelukkig ben ik creatief genoeg en had ik nog een oude onderbroek in me tas die nu een nieuw thuis heeft gekregen in een prullen bak op de AirPort. Na een vlucht van 2u kwam ik aan in Jakarta. Toen ik naar buiten liep heb ik naar een busstation gevraagd. Deze was negerend te vinden dis besloot ik een taxi te pakken met een meter. Ik stapte de taxi in en zag het tarief wat echt mega mee viel tot dat de man 3x had gezegd hoe mooi ik was en me vervolgens over me been aaide wilde ik de taxi uit. In eens werd de prijs met 2 nullen op gehoogd. Ik dacht schijt ik wil hier uit en zo snel mogelijk naar me hostel. Kerel betaald en nog even uitgescholden in het Nederlands want ja dat had die toch wel verdient kwam ik aan in six degrees. Ik zat er helemaal door heen en had echt geen zin. Een jongen sprak me aan maar hoorde al snel dat hij Nederlands was. Beetje gekletst over zijn reis en vervolgens ging hij weg. Ik hoorde hem nog zeggen dat ze even naar de stad gingen. Ik dacht oke kan nu sip hier zitten of gewoon er op afstappen en vragen of ik mee mag. Het laatste gedaan. Vervolgens kwam ik in een taxi met een kerel dat ik dacht man moek daar heel de dag mee
Lopen. Iets te gladjes en ongeïnteresseerd. Zuipen was erg belangrijk en dat stond erg centraal
In zijn reis. Heft van zijn hand was verbrand omdat hij dronken door een Kampvuur had gedanst. Met mijn zuster oog even na gekeken maar zag er goed uit. Ik kreeg sterk het gevoel dat alles wat ik zei dat hij dat maar suf vond. Maar ik dacht lekker tegen aan blijven lullen want dodelijke stiltes ben ik niet van. We hadden met 3 anderen gasten afgesproken om naar een plein te komen. Mart en ik liepen wat rond en werden door 100de kinderen aangesproken of we op de foto wilde of een interview wilde houden. Zo sociaal als we zijn dit gedaan. Na tijdje rond te hebben gelopen waren de anderen er nog niet. We besloten WiFi te zoeken. We werden naar boven gestuurd in een oud verlaten pand. Ik vond het allemaal maar niks en Mart liep er bij of het de normaalste zaak van de wereld was. Ik dacht alleen hopelijk loop ik niet met een gek die me gaat vermoorden. Uiteindelijk vonden we geen WiFi en besloten we een taxi te pakken naar een bar wat een mega mooi uitzicht zou hebben. Hier zouden die gasten ook heen komen. We kwamen in een wat te nette tent aan en gingen naar de 45ste verdieping. Inderdaad een mooi uitzicht. Dronken een biertje en praten wat veder over de vervolg reis. Ik had echt heen plan omdat ik spontaan naar Java ben gegaan. Mart zou met de trein gaan. Ook al vond ik het niet echt een heel boeiend persoon besloot ik toch te vragen of ik mee kon met de trein. Reis je iig niet alleen dacht ik. Na ons bietje gingen we terug naar het hostel. Hier waren die 3 anderen gaten ook en we dronken wat biertjes. Ik raakte met Jule aan de praat. Hij was al 1.5maand op reis en op monky eiland gebeten door een aap. Zit zou kunnen komen omdat hij een pet met bananen droeg. Dat was zijn theorie. Hij Had ook niet echt een plan en vroeg wat die van mij was. Verteld dat ik met Mart naar yortyakarta wilde gaan maar we kregen de trein kaartjes niet geboekt. Jule vroeg om mee tegaan en hij zou nog eens kijken naar die kaarten. Ik was mega moe dus besloot te gaan slapen. In de ochtend wilde ik wat museas gaan bezoeken maar het bleek maandag te zijn en dat was alles dicht. Er zat een Nederlands meisje aan de tafel waar ik even bij ging zitten. Ik had nu echt helemaal geen plan meer en Mart en Jule sliepen nog. Na wat kletsen ben ik even na vraag gaan doen bij Jule en hebben we besloten om ipv naar yortyakarta tegaan naar pangandaren daar kun je canyoning. Dus besloten we daar heen tegaan. Jule had via een vriend een geheugen steuntje gekregen. Iets met pan gaat er an maar we hadden al snel verschillende versies. Gat in de pan vlam in de pan bak pan er an. Dus heel erg hielp net niet. Maria het meisje waar mee ik sprak in de ochtend besloot ook mee te gaan. Ze gaat eerst 4 maanden reizen en daarna werken voor 2 jaar in Nieuw-Zeeland. Na een middag lamballen en een poging tot poolen, waar ik echt mega goed in ben. NOT. Ik kreeg het voor elkaar om de lamp van de tafel af te slaan. Ondertussen speel ik iets beter ofja ik raak de bal ipv de lamp. Na een goede maaltijd gingen we naar het busstation. We kwamen aan gelopen en werden als Celebes binnen gehaald. Iedereen wilde ons helpen. Toen we de bus instapte zagen we al snel dat die niet heel vol zou raken. We hadden ongeveer 8 stoelen in beslag genomen. Toen ik me had genesteld en ik me slaapje wilde gaan doen kwam er een storm aan mensen om en om binnen. Van koek snoep tot de halve kleine kunst academie kwamen een voor een de bus binnen. De ene verbazing naar de anderen. Er besloot een een kerel bij ons achter in te gaan zitten die zowel rookte als spuugde in de bus. Na een bus rit van 9u kwamen we aan in pan gaat er an. Op scooters werden we naar het hostel gebracht. Bestolen om niet veel meer te doen want de volgende dag zouden we dan te water gaan. In de avond zijn we naar wen bar gegaan waar we een comunitie tegen kwamen die het feest vierden waar bij je in Thailand allemaal wensballonen om hoog doet voor geluk. We hebben ons gemend door de menigte en na een paar tallen had ik al weer een ballon te pakken. Ze vonden het prachtig. In de avond nog gezongen en natuurlijk kan ik het niet laten om de show te stelen met een deuntje van onze Guus. In de bar raakte we aan de praat met een vrouwtje die kook les gaf. Jule was de 17jarig en we spraken met een haar af om hem te verassen met taart en ballonnen en flauwe cadeautjes.
In die bar kwamen we Martijn tegen een echte brabo uit asten. Met een liefde voor bier bier en nog meer bier. Owja en motoren maar toch echt wel van bier. Een echte kerel uit een dorp zullen we maar zeggen. Hij ging de volgende dag ook naar yortyakarta dus we vroegen hem ook mee.
De volgende dag gingen we canyoningen. Met scooters reden we door mooie landschappen met rijst velden. Na een uur kwamen we bij het water aan. Door de jungle en door watervallen klommen we en zwemen we. Weer heel wat angstjes over wonen. Na de jungle trip reden we door naar een ander punt waar we op de boot gingen richting een grot met watervallen. Ik heb echt wel wat bibberende knieën gehad maar oooow wat was dit gaaf! Na een drukken dag gingen we Jule verjaardag vieren. Hij werd verast met een taart en we hebben wat biertjes gedronken. Niet te veel van er stond om 6u al weer een busreis van 10u te wachten. In de ochtend werd ik ziek wakker. Maar daar had ik niet echt tijd voor want de scooters stonden al klaar. Eenmaal bij de bus kwamen we Martijn tegen en zo gingen we met ze 5e veder. Eenmaal aangekomen in yortyakarta gingen we op zoek naar een taxi. Eenmaal bij het hostel moest ok echt mega nodig plassen dus toen ik naar de wc wilde lopen viel ik om met me backpack en kwam ik niet meer omhoog. Je raad het al in noodtime was mijn blaas geleegd en de vloer had er een zwembad bij. Ik moest zoooo hard lachen omdat ik niet meer overeind kwam dat ik spontaan alles liet gaan. Sow het feest kan beginnen zullen we maar zeggen. Maar ik deed net of er niets was en liep aan naar me kamer voor een snellen douche. We besloten wat te eten en daarna wat barretjes op te zoeken. Lekker gedanst met de lokalen mensen en gepoold wat me nog steeds niet heel goed af gaat maar toch er zit verbetering in. Na een mega gezellige avond gingen we de volgende dag op de scooter naar het paleis van de sultan. Ook hier waren wij meer de attracties dan het paleis zelf. Na wat leuke kiekjes en heel veel flauwen grappen wilde we door rijden naar borbadur. Maar helaas viel er een mega harde bui op ons hoofd en moesten we schuilen bij een kraampje waar we toen maar wat thee en koffie hebben gedronken. De regen hielt niet echt op dus besloten we maar terug te gaan naar het hostel. In de avond zijn we weer naar de zelfde bar gegaan als de avond er voor met live muziek en heb ik me weer eens gewaagt aan een potje poolen. Nog even en ik ben een pro. NOT!
Met een beetje hoofdpijn werd ik de volgende dag wakker en zijn we met de scooter naar de burbadur geweest. Er waren weer een hoop kinderen die foto's wilde. Na dat ik de kinderen dwong om de kabouter plop dans te doen heb ik mijn beste tandpasta lach weg gegeven. Na wat handtekeningen zijn we naar een kippen kerk gegaan deze kerk was je raad het al in een vorm van een kip. Erg grappig. Tegen uurtje of 6 werd het al donker dus besloten we terug te gaan. Toen ik zwaaide naar een klein kindje moest die zo huilen. Is gebeurd me hier geregeld. Ouders willen dan dat je op de foto gaat net hun kind een stap dichter bij en het is janken. Maar goed ooit komt het nog goed. In de avond gingen we weer terug naar de zelfde bar waar we al eerder waren geweest. Een van de jongens werd ziek dus besloten de rest terug tegaan. Ik bleef achter met Mart. Ik moet nog even terug komen op mijn eerste omschrijven over hem. Hij is toch niet zo oppervlakkig als ik van te voren dacht. Ik kan echt mega hard om hem lachen en we kunnen ook goed ouwe hoeren over van alles. Stiekem ben ik er zelf beetje dol op. Maar het aller belangrijkste is dar hij me tot nu toe nog altijd veilig thuis heeft gebracht. Ook die avond. Ik besloot na wat biertjes in een privé zwembad te gaan zwemen. Deze kans liet Mart ook niet schieten dus slopen we het hotel in te gaan waar op de gang iemand lag te slapen. Mart riep nog dat ik zachtjes het water in moest gaan maar mijn billetjes kletsten als mega hard op het water. Na wat baantjes dacht ik iets te horen dus gristen we onze kleren bij elkaar en rende we half naakt het hotel uit. Niet betrapt! Terug in het hostel lag de zieken op bed en besloten we een nacht hapje te pakken. Mart zijn bek stond in de fik omdat hij besloot extra pepers te nemen. We gingen allemaal helemaal stuk. Hij met zijn grote mond.
De volgende ochtend maakte Martijn me wakker om samen te ontbijten. Lekker op ze Brabants doe we dit iedere ochtend samen. Koppie koffie en een lekker hapje. Meestal ligt de rest nog hun kater uit te slapen. Naar dat iedereen er uit was besloten we naar de blulagun te gaan. Een plas waar je kon zwemen. Maria en ik huppelde in ons bikinietje Rond wat achteraf niet had gemogen in verband met geloof. We deden lekker rustig aan want in de nacht zouden we de nacht trein pakken naar de Bromo en ijen om deze vulkanen te gaan beklimmen. Het zouden 3 zwaren nachten woorden waar ons ritme flik van op ze kop zou komen te staan. Na 24uur niet geslapen te hebben omdat je van bus in trein in taxi moest gaan. Z'n trein is een hele ervaring. Mocht je ooit gaan reizen sla deze niet over! Wij hadden wel voor businessclass gekozen maar dit was zeker al een hele ervaring. Slapen kun je er in ieder geval niet echt. Na 10u trein kwamen we aan bij een bureautje waar je de trip kon boeken. Deze bracht ons naar het hotel. Op de berg was het een stuk kouder 14graden. Das wel ff wennen naar 4 weken 30. We kochten een warme muts en aten wat om vervolgens te gaan slapen. Om 3u kwamen ze ons halen voor de Bromo. Onze chauffeur had de smaak goed te pakken en Kroste flink naar boven tot dat er rook uit zijn stuur kwam. Na wat sleutel werk reden we veder naar boven. Hier stond een prachtige zonsopgang te wachten op ons met 1000 toeristen om ons heen genoten we van de opkomst. Daarna gingen we de Bromo beklimmen. Naar de rinjani vond ik dit natuurlijk een eitje. Zonder nu stoer te doen.